Είναι πάρα πολύ τυχερές αυτές οι γενιές που ζουν έναν Ολυμπιακό πραγματικό γίγαντα του ελληνικού αθλητισμού και όχι μόνο του ποδοσφαίρου. Εναν σύλλογο κυρίαρχο. Είναι πολύ τυχερές που απολαμβάνουν ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο-στολίδι, που ο Ερασιτέχνης έχει το «σπίτι» του και παίρνει τίτλους και επίσης μία ομάδα μπάσκετ υγιέστατη, που έχει πάρει τα τελευταία χρόνια δύο ευρωπαϊκά. Κάποιοι ίσως να μην μπορούν να εκτιμήσουν πόσο σημαντικά είναι όλα αυτά. Εζησα, όμως, τα πέτρινα χρόνια. Σχολείο πήγαινα και έγινα δέκτης της καζούρας, όλων αυτών που τώρα λένε ότι τους κυνηγάει το σύστημα και τα φαντάσματα.
Να ξέρουν πολύ καλά οι νέες γενιές ότι οι αποτυχίες και οι πίκρες σε κάνουν ακόμα πιο πιστό οπαδό της ομάδας. «Ρε, μη στεναχωριέσαι. Να θυμάσαι κάτι, στην Ελλάδα υπάρχουν οι Ολυμπιακοί και οι αντι-Ολυμπιακοί, κανένας άλλος», μου είχε πει τότε ο πατέρας μου. Στα δύσκολα εκείνα χρόνια που ασελγούσαν πάνω στην ομάδα όλοι αυτοί οι… αδικημένοι. Καταλαβαίνετε όλοι πόσο δίκιο είχε και μάλιστα σε χρόνια που δεν κυριαρχούσαμε, που αποκούμπι μας ήταν το μπάσκετ και το βόλεϊ!
Θα μπορούσα να γράψω χιλιάδες λέξεις για τον Ολυμπιακό και όσα έχω ζήσει μαζί του από πάρα πολλά πόστα. Με αξίωσε ο Θεός να ασχολούμαι καθημερινά με τον Θρύλο. Από μικρό παιδάκι αυτό έκανα και το ίδιο κάνω και τώρα. Είναι ευλογία να είσαι μέλος αυτής της μεγάλης οικογένειας. Ο Θρύλος σήμερα συμπληρώνει 91 χρόνια ζωής. Εμείς έχουμε την υποχρέωση όσο ζούμε να υπερασπιζόμαστε τον Εφηβο και τα ιδανικά που πρεσβεύει. Θα το κάνουμε με όλες μας τις δυνάμεις για να είναι περήφανος και να κυματίζει ψηλά η ερυθρόλευκη σημαία. Θρύλε μου, χρόνια σου πολλά…
(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 10/03/2016)
Ο Κώστας Νικολακόπουλος εξηγεί γιατί το παιχνίδι με τον ΠΑΟ δεν θα είναι εύκολο για τον Ολυμπιακό, ο οποίος στα τελευταία 12 χρόνια έχει βρεθεί επτά φορές πίσω στο σκορ σε ντέρμπι με τους «πράσινους».
Ο Κώστας Νικολακόπουλος γράφει για τις δηλώσεις του Γιόχανσον της ΑΕΚ στο σουηδικό σάιτ Fotbollskanalen, όπου παραδέχθηκε την ανωτερότητα του Ολυμπιακού.
Ο Νίκος Κώτσης γράφει για τις αποφάσεις του Σταύρου Κοντονή, οι οποίες δίνουν άλλοθι στους χουλιγκάνους και βυθίζουν το ελληνικό ποδόσφαιρο στην ανυποληψία.