Ο Πειραιάς στο Σικάγο!

Δευτέρα, 29 Ιουνίου 2015 - 18:48

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΑΡΓΩΜΕΝΟ

Το δίκτυο των σχολών ποδοσφαίρου του Ολυμπιακού ειλικρινά έχει... ξεφύγει πλέον με τον τρόπο που λειτουργεί, αλλά και όσον αφορά τα σύνορα της Ελλάδας! Εχει καταφέρει να μετρά αυτή τη στιγμή δύο σχολές στην Αμερική! Με τη μία μάλιστα, αυτή στο Σικάγο, να κλείνει σχεδόν τέσσερα χρόνια λειτουργίας της! Οι υπεύθυνοι της σχολής από το Σικάγο βρίσκονται στην Ελλάδα και παρακολουθούν τη δεύτερη περίοδο των summer camps των «ερυθρόλευκων», μαζί με δέκα παιδιά από τη σχολή των ΗΠΑ. Ο Γιάννης Κοσμάς, μαζί με τη σύζυγό του Αντζελα τους γιους τους Χρήστο και Παναγιώτη και ο αρχιπροπονητής της σχολής, Νίκος Μιρτσέκης, μίλησαν στον «ΓΑΥΡΟ»!

Αναλυτικά η συνέντευξη του υπεύθυνου και ιδρυτή της σχολής, Γιάννη Κοσμά...

Ε: Από πότε έχει ξεκινήσει η συνεργασία του Ολυμπιακού με τη σχολή στο Σικάγο;

Α: Αρχισε τον Σεπτέμβρio του 2011. Ο Ολυμπιακός είχε έρθει στο Σικάγο με μία αντιπροσωπία και τον κύριο Παύλου και τότε κάναμε την έναρξη της ακαδημίας. Και πλέον είμαστε κοντά στα τέσσερα χρόνια λειτουργίας.

Ε: Το χρονικό της συνεργασίας ποιο ήταν;

Α: Προσπαθούσαμε να κάνουμε μία ακαδημία του Ολυμπιακού στο Σικάγο αρκετό καιρό πριν. Τον Απρίλιο του 2011 είχε αρχίσει ουσιαστικά η διαδικασία. Είχαμε πάρει τηλέφωνο στον Ολυμπιακό και είχαμε μιλήσει τότε με τον κύριο Αμανατίδη. Του είπαμε τα πλάνα μας για τη σχολή που θέλαμε στο Σικάγο και εκείνος μετέφερε στον κύριο Παύλου τη συζήτησή μας. Τα επόμενα βήματα για εμένα και τη σύζυγό μου, Αντζελα, ήταν να έρθουμε στην Ελλάδα, στο Ρέντη και να μιλήσουμε με τους κ.κ. Παύλου, Νάνο και να αρχίσουμε τη συνεργασία αυτή.

Ε: Γιατί επιλέξατε τον Ολυμπιακό;

Α: Είμαι γεννημένος Ολυμπιακός. Στην Καλογρέζα γεννήθηκα και μεγάλωσα, δεν είμαι από τον Πειραιά, αλλά είμαι Ολυμπιακός. Η οικογένειά μου όλη Ολυμπιακός κι εγώ μεγάλωσα με την ομάδα αυτή. Βρέθηκα από μικρός στην Αμερική και συγκεκριμένα στο Σικάγο, αλλά ο Ολυμπιακός δεν ξεχνιέται. Τον ακολουθούσα πάντα, έτσι και τώρα. Και αυτός ήταν ο κύριος λόγος. Παράλληλα, το κάναμε για να μάθουν τα παιδιά σωστό ποδόσφαιρο, αλλά και να διαδώσουμε το όνομα του συλλόγου που αγαπάμε τον Ολυμπιακό.

Ε: Η μέχρι τώρα συνεργασία σας πως είναι;

Α: Με μία λέξη αν μπορώ να την χαρακτηρίσω, είναι «τρομερή»! Είναι κάτι το απίστευτο! Πιστεύω δηλαδή ότι ο Ολυμπιακός είναι ομάδα μεγάλου βεληνεκούς και αυτά που μας προσφέρει στη σχολή μας είναι κάτι που δεν το περιμέναμε. Τα πάντα που μας δίνει είναι απίστευτα, ιδιαίτερα οι παροχές που έχουμε! Η συνεργασία μας είναι πάρα πολύ καλή και ο Ολυμπιακός μάς βοηθάει αρκετά και μας κάνει νιώθουμε μέλη της οικογένειας αυτής και είναι αρκετά σημαντικό αυτό.

Ε: Νομίζω ότι είναι δύσκολο να αναπτυχθεί ακαδημία μίας ξένης ομάδας, γιατί στην Αμερική ο Ολυμπιακός και κάθε άλλη ευρωπαϊκή ομάδα θεωρείται ξένη, αλλά εσείς τα καταφέρατε. Πόσα παιδιά έχετε στην ακαδημία;

Α: Έχουμε αρχίσει κάτι καινούργιο τώρα, κάτι σαν φυτώριο και έχουμε δημιουργήσει τμήματα από παιδιά 3 ετών! Έχουμε 60 παιδιά από τις ηλικίες 3 ετών μέχρι 7 και έχουμε 220 παιδιά ακόμα στα τμήματα από 8 μέχρι 17 ετών! Είναι δύσκολο από πολλές πλευρές ένα τέτοιο εγχείρημα στην Αμερική, όχι μόνο από το γεγονός ότι θεωρείται ξένη ομάδα, αλλά υπάρχει και μεγάλος ανταγωνισμός. Υπάρχουν αρκετοί σύλλογοι οι οποίοι είναι 20 και 30 χρόνια και είναι οι πιο γνωστοί και εμείς στο Σικάγο έχουμε και την ομάδα Chicago fire που είναι ανταγωνιστική και μία μεγάλη ομάδα και εκεί πηγαίνουν πολλά παιδιά. Γιατί είναι σαν να είσαι στον Πειραιά και να έχεις τον Ολυμπιακό. Πιστεύω όμως ότι με την καλή δουλειά που γίνεται οι γονείς σιγά-σιγά μας εμπιστεύονται. Και από πέρσι που είχαμε 5 ομάδες, τώρα πλέον έχουμε 17 ομάδες στη σχολή!

Ε: Έχετε και πολλές επιτυχίες, ιδιαίτερα φέτος.

Α: Ναι έχουμε αρκετές επιτυχίες. Αυτό όμως οφείλεται στην καλή δουλειά του προπονητικού τιμ. Με τους σωστούς προπονητές και τη σωστή δουλειά και πάντα με την καθοδήγηση του Ολυμπιακού. Θέλουμε να προσφέρουμε στα παιδιά ό,τι καλύτερο μπορούμε από πλευράς προπονητικής, ώστε να μάθουν να παίζουν καλύτερο ποδόσφαιρο. Πιστεύω πως αν κάνεις καλή δουλειά, όλα τα υπόλοιπα έρχονται κι έτσι θα μεγαλώνει συνεχώς η ακαδημία του Ολυμπιακού στο Σικάγο.

Ε: Κάνετε ένα νέο εγχείρημα και εσείς με ένα summer camp...

Α: Ναι κι αυτός είναι ένας από τους λόγους που ήρθαμε για πρώτη φορά και εμείς στα summer camps του Ολυμπιακού στο Ρέντη. Γιατί προσπαθούμε να κάνουμε κάτι το αντίστοιχο στο Σικάγο στα τέλη Ιουλίου.

Ε: Τα παιδιά βλέπουν αγώνες του Ολυμπιακού;

Α: Ναι, φυσικά! Αρκετά ματς του Ολυμπιακού τα βλέπουμε όλοι μαζί. Περισσότερο βέβαια τα μεγάλα παιχνίδια στην Ελλάδα και όλα τα ματς του Champions League. Μέσα απ’ αυτούς τους αγώνες μαθαίνουν και τα παιδιά ποιος είναι ο Ολυμπιακός. Γιατί πολλά παιδιά δεν είναι Ελληνόπουλα στην ομάδα και είναι Μεξικάνοι, Αμερικάνοι και άλλες εθνικότητες και έτσι μαθαίνουν ποια είναι η ομάδα.

Ε: Δηλαδή στο Σικάγο δημιουργείται και Ολυμπιακούς;

Α: Ναι, βέβαια. Έχουμε δει Αμερικάνο πατέρα να έχει γενέθλια το παιδί του και να του φτιάχνουν τούρτα του Ολυμπιακού! Εκεί καταλαβαίνουμε κι εμείς ότι κάτι κάνουμε.

Ε: Ο Ολυμπιακός αναπτύσσεται ακόμη περισσότερο στην Αμερική, αυτό προφανώς σας κάνει και εσάς περήφανους, έτσι δεν είναι;

Α: Ναι φυσικά και πιστεύω να μη σταματήσει στο Λος Άντζελες, να συνεχίσει ο Ολυμπιακός να αναπτύσσεται κι άλλο στην Αμερική. Φυσικά, είναι πάρα πολύ καλό αυτό για όλους μας. Μέχρι πέρσι λέγαμε ότι είμαστε η μοναδική ακαδημία του Ολυμπιακού στην Αμερική, αλλά τώρα πλέον έχουμε να λέμε ότι υπάρχει πλέον και δεύτερη ακαδημία και αναπτυσσόμαστε και αυτό μας βοηθάει και εμάς.

Ε: Έχετε μεταξύ σας επικοινωνία;

Α: Βέβαια, μιλάμε συνέχεια εκεί με τον Κώστα. Είμαστε όλοι Ολυμπιακός και αυτή είναι η δουλειά μας, να βοηθήσουμε κι εμείς τους υπόλοιπους όπως μας είχε βοηθήσει και εμάς ο Ολυμπιακός με τον κύριο Νάνο, που μας έλυνε τα πάντα στη δική μας αρχή.

Ε: Στην τελευταία επίσκεψη του Ολυμπιακού είχαν έρθει στην Αμερική οι Γεωργάτος και Νικοπολίδης. Πώς αισθανθήκατε που είχατε αντιπροσωπία από τη ζωντανή ιστορία του συλλόγου;

Α: Ηταν κάτι το τρομερό. Και αυτό που ζήσαμε στο ελληνικό σχολείο ήταν κάτι το απίστευτο. Ηταν μία καλή εμπειρία για τα παιδιά, αλλά και για τους γονείς που είχαν δει τους δυο τους να παίζουν ποδόσφαιρο. Στην ακαδημία έχουμε και Σέρβους, Κροάτες, Βόσνιους. Και στην επίσκεψη αυτήν είχαν έρθει από τον σύνδεσμο του Ερυθρού Αστέρα και είχαν μάθει στα παιδιά συνθήματα του Ολυμπιακού!

Ε: Η δική σας εμπειρία απ’ αυτή την επίσκεψη;

Α: Τι να πω; Ο Ολυμπιακός μάς κάνει πραγματικά να αισθανόμαστε μέλος της οικογένειάς του! Να στο πω απλά, στον Ολυμπιακό ουσιαστικά μιλούν οι πράξεις.

Στον «ΓΑΥΡΟ» μίλησε και ο αρχιπροπονητής της σχολής του Θρύλου στο Σικάγο, ο πρώην ποδοσφαιριστής Νίκος Μιρτσέκης...

Νίκος Μιρτσέκης

Ε: Εχετε παίξει ποδόσφαιρο αρκετά χρόνια στην Ελλάδα. Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να φύγετε για την Αμερική και να προσπαθήσετε να διδάξετε ποδόσφαιρο σε ανθρώπους οι οποίοι μέχρι πρότινος ήξεραν μόνο το ράγκμπι, το μπέιζμπολ και το μπάσκετ;

Α: Στην Αμερική πήγα από το 1998 με την προοπτική να αγωνιστώ, χωρίς όμως να έχω προγραμματίσει κάτι. Προσπάθησα να παίξω αλλά κράτησε περίπου έναν χρόνο. Δεν ήταν όμως ικανοποιητικό το επίπεδο. Στη συνέχεια είχα έναν γνωστό ο οποίος μου σύστησε να ασχοληθώ με παιδιά. Είχα κι εγώ το ενδιαφέρον να ασχοληθώ με την προπονητική και σιγά-σιγά άρχισα να ασχολούμαι. Το τι έχουν δει τα μάτια μου όμως είναι απίστευτο, όσον αφορά το τεχνικό κομμάτι!

Ε: Ένα παράδειγμα;

Α: Πραγματικά να το πω απλά, ξέχναγες και αυτά που ήξερες! Δεν περίμενα ποτέ να υπάρχουν άνθρωποι να τους έχουν διδάξει αυτά που ήξεραν μέχρι τότε για το ποδόσφαιρο. Υπήρχε μεγάλη άγνοια για το ποδόσφαιρο. Εγώ είχα μία εντελώς διαφορετική φιλοσοφία και πολλοί άνθρωποι δεν το είχαν δει ξανά αυτό το στιλ προπονητικής. Και σιγά-σιγά έφτιαξα το όνομά μου στην Αμερική και έφτασα σε σημείο να έχω πέντε ομάδες! Εμπειρικά, σαν προπονητής δεν είχα και το καλύτερο επίπεδο, γνώριζα αρκετά πράγματα σαν ποδοσφαιριστής, αλλά ο προπονητής είναι κάτι το εντελώς διαφορετικό. Γι’ αυτό και πήγα στην Αμερική να βγάλω το δίπλωμα. Και εκεί ήταν η μεγαλύτερη εμπειρία που απέκτησα, γιατί ήταν κάποιοι Άγγλοι προπονητές που δίδασκαν.

Ε: Το δυνατό σας σημείο;

Α: Θεωρώ πως έχω ένα καλό, ότι μπορώ να διακρίνω το ταλέντο ενός παιδιού. Αλλά στην Αμερική είναι πολύ δύσκολο να το αναπτύξεις όπως θέλεις. Γιατί υπάρχουν πολλοί και διαφορετικοί λόγοι. Στην Ελλάδα ζουν και αναπνέουν οι γονείς για το ποδόσφαιρο, ενώ στην Αμερική ζουν για το σπίτι τους, για τη δουλειά τους και βλέπουν περισσότερο το ποδόσφαιρο ως χόμπι. Βέβαια τα τελευταία χρόνια αυτό έχει αρχίσει να αλλάζει στην Αμερική. Αλλά υπάρχει και διαφορετική φιλοσοφία, οι Αμερικάνοι θέλουν αθλητές να παίρνουν την μπάλα και να πηγαίνουν κατευθείαν για γκολ περνώντας όλους τους αντιπάλους. Αυτό όμως εμένα δεν μου αρέσει, καλό είναι το παιδί να είναι αθλητικό, αλλά αν δεν μπορεί να σταματήσει την μπάλα ξέρω ότι δεν μπορεί να προχωρήσει μακριά. Ετσι ξεκινάμε κιόλας, το παιδί να μαθαίνει να σταματάει την μπάλα, να μπορεί να πασάρει και όλα αυτά τα βασικά.

Ε: Τι δυσκολίες αντιμετωπίσατε στην αρχή της σχολής;

Α: Όπως είπε και ο Γιάννης, η αρχή ήταν δύσκολη. Υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός στο Σικάγο και στην αρχή είχαμε 30 παιδιά. Αυτό όμως ήταν κάτι που το είχα πει στον Γιάννη εξαρχής, ότι δεν θα είναι εύκολα και δεν μπορεί από την αρχή να πιάσει αυτό το εγχείρημα. Αλλά σιγά-σιγά με τη δουλειά που θα κάνεις θα σε εμπιστευτούν και οι γονείς και έτσι αρχίσαμε να ακουγόμαστε στο Σικάγο για τη δουλειά μας.

Ε: Οι εγκαταστάσεις του Ολυμπιακού πώς σας φαίνονται;

Α: Τι να πω τώρα; Αυτό που θα σου πω είναι για όταν ήμουν εγώ παιδί. Όταν πήγα στον Πανιώνιο, ήμουν από μικρός Ολυμπιακός και μεγάλωσα στο Μπραχάμι, αλλά τότε ήταν πιο κοντά το γήπεδο του Πανιωνίου και έτσι πήγα εκεί και έπαιξα σε ηλικία 12 ετών. Εμείς αν είχαμε τα παπούτσια, τα ρούχα και ένα χωμάτινο γήπεδο ήμασταν ικανοποιημένοι. Μας έδιναν 2-3 φορές τον χρόνο το γήπεδο με το χορτάρι και τρελαινόμασταν, αλλά και πάλι τότε το χορτάρι ήταν κίτρινο, αλλά εμάς μας άρεσε. Τώρα βλέπεις εδώ μικρά παιδιά να έχουν αυτές τις εγκαταστάσεις. Τι να συγκρίνω; Έχουν στα camps ακόμη και εργομετρικά τεστ.

Ε: Όσον αφορά το ταλέντο στη σχολή, υπάρχουν παιδιά στο Σικάγο που μπορούν να αγωνιστούν στην Ευρώπη;

Α: Υπάρχουν πάρα πολλά παιδιά. Αλλά το θέμα είναι ότι η κουλτούρα του Αμερικανού είναι εντελώς διαφορετική από αυτή του Έλληνα, του Γερμανού, του Ιταλού. Στην Αμερική υπάρχουν τρομερά ταλέντα, αλλά δεν θα τα δεις ποτέ να προχωρούν, γιατί έχουν άλλα ενδιαφέροντα κι αυτό είναι το άσχημο. Σιγά-σιγά όμως αρχίζουν να σκέφτονται και το ποδόσφαιρο.

(Παρέμβαση του Γιάννη Κοσμά)

Παρόλα αυτά όμως, για να ξέρετε, υπάρχει έρευνα στην Αμερική που λέει ότι το δημοφιλέστερο άθλημα στα παιδιά μέχρι το Γυμνάσιο είναι το ποδόσφαιρο! Κι αυτό γιατί είναι εύκολο να παίξεις ποδόσφαιρο και το πιο φθηνό, μεγαλώνοντας όμως έχουν πλέον άλλα ενδιαφέροντα.

Ε: Ήρθε ο κ. Γιάννης, σας είπε ότι θέλει να συνεργαστείτε. Τόσα χρόνια παίζατε κόντρα στον Ολυμπιακό ενώ ήσασταν Ολυμπιακός, πώς αισθανθήκατε όταν καταλάβατε ότι πλέον θα είστε στην ομάδα από ένα άλλο πόστο;

Α: Όταν μου έγινε η πρώτη κρούση ήμουν στην Κεφαλονιά, σε μία ομάδα εντελώς τυχαία που λεγόταν Ολυμπιακός Κεφαλονιάς! Ποτέ δεν έπαιξα για τον Ολυμπιακό, έπαιξα για πολλούς συλλόγους αλλά όχι για τον Ολυμπιακό, είναι και θέμα τύχης αυτό. Είχα αρκετές εμπειρίες από τον Ολυμπιακό και ειδικά με αντίπαλο τον Τσαλουχίδη! Όταν πλέον έγινε η συμφωνία, είχα πει τότε ότι ποτέ δεν έπαιξα για τον Ολυμπιακό, αλλά τώρα θα υπηρετήσω την ομάδα που αγαπώ από άλλο πόστο και αυτό ήταν μία ηθική ικανοποίηση για εμένα.

Ε: Τα ματς που θυμάστε;

Α: Γενικότερα θυμάμαι όταν ήμουν στον Ηρακλή απέναντι στον Πανηλειακό. Θέλαμε τη νίκη για να βγούμε εμείς Ευρώπη και ήμασταν στο 90’ 0-0 και έριχνε... καρέκλες από βροχή. Γίνεται ένα φάουλ με εκτελεστή τον Γιοβάνοβιτς και μπροστά μου ο Γιώργος Παπαδόπουλος, βλέπω την μπάλα να έρχεται κατευθείαν στο κεφάλι μου για γκολ και πετάγεται μπροστά μου ο Παπαδόπουλος και την... ξύνει την μπάλα! Και εκεί που πήγα να φωνάξω γιατί μου χάλασε το γκολ, η μπάλα πάει στο νερό, χτυπάει στη ρίζα του δοκαριού και καταλήγει μέσα και νικήσαμε με 1-0 στο 91’! Με αντίπαλο τον Ολυμπιακό θυμάμαι ένα ματς Κυπέλλου με τον Πανιώνιο εγώ, πηγαίναμε με τη λογική ότι θα χάναμε σίγουρα με 2-3-4 γκολ. Αλλά πήραμε ισοπαλία με 0-0 και πανηγυρίζαμε μέσα στα αποδυτήρια γιατί δεν είχαμε πετύχει ξανά κάτι καλό απέναντι στον Ολυμπιακό.

Ε: Μιλήσατε για διαφορετική φιλοσοφία Αμερικής με Ελλάδα όσον αφορά τους γονείς. Τελικά τι είναι καλύτερο, όμως, η φιλοσοφία ότι δεν ασχολούμαι τόσο με το ποδόσφαιρο ή όπως στην Ελλάδα που πολλές φορές οι γονείς πιστεύουν ότι μπορούν να κάνουν τη δουλειά του μάνατζερ;

Α: Οι γονείς όταν συνειδητοποιήσουν τον ρόλο τους θα είναι ο καλύτερος συμβουλάτορας των παιδιών. Τουλάχιστον εδώ στην Ελλάδα οι γονείς έχουν και μία ποδοσφαιρική κουλτούρα, στην Αμερική δεν ξέρουν μπάλα, δεν έχουν ιδέα. Εμείς όμως είμαστε ξεκάθαροι, πριν αρχίσουν τις προπονήσεις τα παιδιά, τους εξηγούμε το πλάνο μας και λέμε στους γονείς ποιοι είμαστε.

«Είχα πάντα την ομάδα στην καρδιά μου»

Το κομμάτι της επικοινωνίας στη σχολή του Θρύλου στο Σικάγο έχει αναλάβει η σύζυγος του Γιάννη Κοσμά, η κυρία Άντζελα. Μία γυναίκα η οποία, όπως και ο άντρας της, έτσι και η ίδια εκτός της σχολής έχουν τις δικές τους δουλειές εκτός ποδοσφαίρου. Κάτι που σημαίνει ότι ο χρόνος τους είναι περιορισμένος και χαρακτηριστική είναι η ατάκα του κ. Γιάννη «8-4 στην πρωινή μου δουλειά και μετά μέχρι το βράδυ στη σχολή».

Η συνέντευξη της Άντζελας Κοσμά...

Ε: Δεν συνηθίζεται γυναίκα στο ποδόσφαιρο να ασχολείται τόσο ενεργά, αλλά εσείς είστε καθημερινά στην ακαδημία.

Α: Είμαστε συνεργάτες σε αυτό που κάνουμε και έχουμε πετύχει, γιατί ο καθένας μας δίνει τα δυνατά του στοιχεία στην ομάδα. Ο καθένας έχει τις δικές του δυνατότητες, εγώ είμαι στο κομμάτι της επικοινωνίας.

Ε: Δηλαδή έχετε το κομμάτι να μιλάτε στις μητέρες των ποδοσφαιριστών για το ποδόσφαιρο;

Α: Και πολλά άλλα (γέλια). Ένα από αυτά που κάνω είναι να συζητάμε και να ενθαρρύνουμε τους γονείς. Αλλά παράλληλα μεταφέρουμε και το πνεύμα του Ολυμπιακού.

Ε: Και εσείς ένθερμη από μικρή με τον Ολυμπιακό;

Α: Ναι! Από μικρή ο μπαμπάς μου με πήγαινε στο γήπεδο με τον Ολυμπιακό και αυτή την ομάδα πάντα την είχα στην καρδιά μου.

Ε: Έχετε μεγάλη δραστηριότητα και εκτός γηπέδου, με διάφορες γιορτές και συγκεντρώσεις μεταξύ γονέων και παιδιών. Πόσο σημαντικό είναι αυτό για τη σχέση των ανθρώπων αυτών με τη σχολή;

Α: Είναι πάρα πολύ σημαντικό, γιατί οι οικογένειες και τα παιδιά πέρα από τα του ποδοσφαίρου έχουν αναπτύξει και μεταξύ τους σχέσεις φιλικές. Όλοι οι γονείς έχουν γίνει μία μεγάλη οικογένεια του Ολυμπιακού και βοηθούν ο ένας τον άλλον. Αλήθεια είναι, δραστηριοποιούμαστε αρκετά και εκτός γηπέδων κι έτσι τα παιδιά αναπτύσσουν μεταξύ τους και τον χαρακτήρα τους.

Ε: Συμμετέχετε σε κάθε Εθνική εορτή μας στις παρελάσεις στο Σικάγο με σημαίες του Ολυμπιακού. Αυτό είναι μία μεγάλη διαφήμιση για τον σύλλογο, ποια είναι τα μηνύματα που παίρνετε;

Α: Είναι τεράστια διαφήμιση θεωρώ για τον Ολυμπιακό, αλλά και για τον ελληνισμό γενικότερα. Και υπάρχει μεγάλη ανταπόκριση από τον κόσμο και αυτό φαίνεται και από τις υπόλοιπες δραστηριότητες που κάνουμε.

Ε: Το στοιχείο του ελληνισμού στην οικογένειά σας το έχετε κρατήσει δυνατό;

Α: Ναι, φυσικά, γιατί είμαστε Έλληνες και είναι κάτι που το θέλαμε από την αρχή. Είναι πολύ σημαντικό αυτό, η Ελλάδα δεν πεθαίνει και σαν Έλληνες του εξωτερικού το θέλουμε ακόμη πιο πολύ αυτό γιατί μας λείπει η χώρα μας. Έχουμε καταφέρει και στα παιδιά τα οποία γεννήθηκαν στην Αμερική να μεταφέρουμε την αγάπη για την Ελλάδα και για τον Ολυμπιακό, όπως και όλες τις κουλτούρες της χώρας μας.

Τα παιδιά της οικογένειας Κοσμά, Παναγιώτης και Χρήστος, βρίσκονται στην Ελλάδα από την περασμένη εβδομάδα. Και έχουν παρακολουθήσει και την πρώτη περίοδο των summer camps του Ολυμπιακού και τόνισαν: «Είναι μία σημαντική εμπειρία για εμάς. Ασχολούμαστε με το ποδόσφαιρο αρκετά, αν και ασχολούμαστε και με το μπάσκετ, αλλά και με τα μαθήματά μας. Όμως αυτό που ζούμε εδώ είναι μεγάλη εμπειρία και μαθαίνουμε και την ιστορία του συλλόγου».

*Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΟΝ «ΓΑΥΡΟ», ΣΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΗΣ 25ης ΙΟΥΝΙΟΥ.

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!